تجربیات داستان نویسی استاد محمد رضا سرشار ۲

جلسه ۳۹ چای و داستان در مدرسه اسلامی هنر قم

تجربیات داستان نویسی استاد محمد رضا سرشار/ بخش دوم 

۶- بیش از نصف راه نویسندگی، تجارب عمقی و عرضی زیاد از زندگی است. کسی که تجربه زیاد کسب کرده با مسافرت و تحقیق و زندگی با مردم، اگر بطور غریزی و بدون توجه به قواعد داستان نویسی، بنویسد پر مخاطب خواهد بود. اما کسی که سختی زندگی را نچشیده و بی تجربه است اگر سالها کلاس داستان برود و تمام قواعد را هم رعایت کند مخاطب ندارد و به دل نمی‌نشیند.

۷- بهترین نحوه‌ی خواندن چیست؟ چگونه بخوانیم؟

ابتدا بهترین کتاب‌ها را با مشورت گرفتن از اساتید اهل فن انتخاب کنید، سپس خودکاری به دست بگیرید و شروع کنید به خواندن البته با دقت و وسواس کامل.

برای شروع خوب است که خلاصه داستان کوتاه‌هایی که می‌خوانید را بنویسید.

در هر بخش یا فصلی ، نظر خودتان را بعد از خواندن ، بنویسید.

جملات و توصیفات و بخشی‌هایی از کتاب که برای شما جذاب بوده را یادداشت کنید. نه اینکه بعدا بخواهید از آنها تقلید کنید بلکه این دایره لغات و ذهن توصیفی شما را تقویت می‌کند.

 

۸- تا کسی صد تا رمان دسته اول دنیا را نخوانده باشد هر چه کلاس داستان نویسی برود فایده ندارد. شاید با کلاس رفتن‌ها ، ناقد و مدرس داستان نویسی شود اما نویسنده خوبی نمی‌شود. باید تمام کتب شاخص دنیا را بخواند.

۹- یک نویسنده مشهور می‌گوید: کسی نویسنده نخواهد شد مگر اینکه نوشتن را مهمترین کار زندگی خود بداند.

۱۰- نویسندگی کار با عجله نیست، باید ذره ذره روی هم بگذارید. یک اثر باید بارها و بارها بازخوانی و بازنویسی و نقد شود تا اینکه مورد توجه واقع شود.

مطالب بیشتر:

خانواده پایدار

خاطرات شهدا