جلسه ۳۹ چای و داستان در مدرسه اسلامی هنر قم
تجربیات داستان نویسی استاد محمد رضا سرشار/ بخش اول
۱- اینکه هنرمندان یک استعداد خدادادی و ژن خاص دارند و تافته جدا بافته هستند یک دروغ تاریخی محض است. ناب ترین هنرها مثل موسیقی هم با تمرین و آموزش بدست می‌آید.
در شعر که سنگین تر از نثر است، بزرگان می‌گویند اگر کسی ۷۰۰ بیت شعر حفظ کند می‌تواند حداقل ۷۰ بیت شعر بگوید! نظامی گنجوی می‌گوید کسی که ۷۰۰۰ بیت حفظ باشد می‌تواند ۷۰ بیت شعر بگوید!!
نکته: نوشتن هم یک مهارت آموختنی است باید زیاد بخوانید و خوب بخوانید و بنویسید.
۲- کسی که زودتر و از سن کودکی شروع به خواندن و نوشتن کند، بسیار راحت‌تر و زودتر به نتیجه می‌رسد.
۳- کسی که مثلا در سن ۲۵ سالگی شروع کند باید مدت تمرین و زمان خواندنش را بیشتر کند. تمرین بسیار بیشتری لازم دارد اما می‌تواند و می‌شود.
۴- دو عنصر اساسی که در هر هنری و حتی در هر کاری حرف اول را می‌زند: هوش و حساسیّت است. نکته اینجاست که پشتکار و تلاش و جدیّت می‌تواند درجه هوش متوسط را جبران کند. چه بسیار افرادی که با درجه هوش متوسط از افراد با هوش بسیار بالا جلو زده‌اند.
۵- کسانی که از ابتدا، زندگی پر تلاطمی داشته‌اند و دوران کودکی را با محرومیت‌ها و بیماری‌های مزمن و پیوسته سپری کرده‌اند ، بهترین شرایط را برای هنرمند شدن دارند. چون محرومیت‌های دائمی حساسیت را بالا می‌برد و دقت و توجه به اطراف و وقایع را زیاد می‌کند. در نتیجه مایه‌ی بیشتری برای نوشتن دارند.
مطالب بیشتر:
بیست و هشت اشتباه نویسندگان - جودی دلتون
روی ماه خداوند را ببوس! - مصطفی مستور